redactie OPINIE-pijler                                                                Laren, november 2020

zeer geachte dr De Reuver ,

Met grote spanning en waardering hebben wij uw initiatief en strijd gevolgd, tot en met uw waardig optreden bij de schuldbelijdenis van de PKN over het antiJoodse verleden van de kerk, dat doorwerkte in W.O II.

Onze kritische werkgroep heeft al bijna veertig jaar voor deze kerkgeschiedenis steeds aandacht gevraagd, ook met haar publicaties.

Dr H. Vreekamp is hierover ook met ons in gesprek geweest, maar destijds (in Ankeveen) achtte hij de tijd voor kerkelijke schuldbelijdenis nog niet rijp. Dwz hij achtte het kerkelijk klimaat hiervoor nog niet geschikt.

U hebt doorgezet.

De kritiek die u ondervindt was te verwachten.

Sommigen zijn te dom om te begrijpen hoe een instituut, bij monde van de leidslieden schuld kan belijden, en zeker als hun opa of vader "goed" was in de oorlog.

Maar verzet komt ook uit de bekende gevaarlijke antizionistische hoek. De naam Sabeel horen we niet vaak meer, maar de vrienden van Sabeel bestaan binnen de kerk nog wel degelijk. 

Ook met hen hebben wij  - naar verwachting vergeefs - twee keer een gesprek gehad: in Culemborg en in 's-Graveland.

Wat zij nu laten horen is congruent met datgene waarover de kerk nu schuld heeft beleden.

Wat we u graag voorleggen is ons tijdschrift dat net 1 jaar bestaat, de OPINIE-pijler.

Het is een samenwerkingsproject van Joden en christenen en het gaat om de actualiteit waarop wij reageren vanuit onze gemeenschappelijke basis TENACH.

Wij zien hierin een mogelijk vervolg op wat u hebt gedaan; met een groot woord gezegd:  een getuigenis van christelijke bekering - die natuurlijk niet uit kan/mag blijven.. 

Deze samenwerking is een begaanbare weg gebleken maar de redactie heeft dringend behoefte aan steun en aan medewerkers; ook auteurs.

Mogen wij u vragen om een gesprek met ons?

In de bijlage sturen we u de inhoudsopgave van het a.s. decembernummer, zodat u een indruk krijgt.

Op de site van de PKN werd gevraagd om een reactie op een eventueel andere benaming voor of andere invulling van de jaarlijkse Israëlzondag. We hebben dit ingestuurd: 

De werkgroep Vanuit Jeruzalem is van mening dat de Israëlzondag niet voor niets heet zoals deze is genoemd. Een jodendom-zondag hebben we nooit gehad en het ging destijds om Israël volk-land-staat. In die drie aspecten verstaat Israël immers zichzelf. Daarmee voelen we ons verbonden. Jezus kwam niet uit het jodendom voort maar uit Israël. Hij wordt niet alleen de Zoon van God genoemd, maar ook de grote zoon van David.

U vindt op deze pagina diverse open brieven, bijdragen en reacties

Laren 17 mei 2018

Geachte voorzitter ds Blom, geachte leden van de raad,
Als bijlage treft u aan de gemiste onderwerpen van een geweigerd gesprek. Wij zullen ze met onderstaand verslag op onze website plaatsen en misschien ook verder verspreiden. Met vriendelijke groet namens de werkgroep,
g.a. vd spek-begemann, vice vz.
cc naar de andere raadsleden

Contact met de voorzitter van de Raad voor kerk en Israël
Of:  het kastje en de muur.
Vaak wordt kritiek in de kerk afgewimpeld om oneigenlijke redenen, die daartoe zelfs ook wel worden gezocht. Dat was destijds al het geval met dr G.H. Cohen Stuart, “die zo scherp was”. Alsof hij daarom ongelijk had….  Hij was inderdaad zó scherp dat hij de koerswijziging van de NHK ten opzichte van Israël al ver van te voren zag aankomen, terwijl vele anderen sliepen.                                                                                      
Onze woordvoerder heeft contact opgenomen met de voorzitter van de Raad om te kijken of misschien op een andere manier dan voorheen gesprek mogelijk zou zijn, bij voorbeeld via een gesprek op persoonlijke titel. Niet officieel dus, maar een open gesprek met ds D.F. Blom, de voorzitter van de Raad. Dat bleek niet mogelijk. Er volgde uiteindelijk een doorverwijzing naar het moderamen, want de Raad houdt zich aan de IP-nota van 2008. En.. onze woordvoerder zou “te ongenuanceerd denken”.
Op deze pagina van de site is al duidelijk wat het moderamen ons gaat zeggen wanneer wij het advies van ds Blom zouden opvolgen. Het is ons immers al gemeld via het hoofd communicatie de heer Rian Binnendijk: ook het moderamen verwijst naar de IP-nota.
Zowel bij het kastje als bij de muur klinkt een holle echo: IP-nota, IP-nota...
Inhoudelijk gesprek over onze verhouding tot Israël is sinds 2008 in de PKN dan niet meer mogelijk. Net als Pilatus zegt zij namelijk: wat ik geschreven heb heb ik geschreven - zowel op het kastje als op de muur - : IP-nota.
Het was ons niet bekend dat de IP-nota ook al tot het DNA van de kerk was gepromoveerd; o.i. is zij eerder een product daarvan. Wie is gaan beseffen hoe de kerkelijke leer mede is opgebouwd vanuit een heidense denkwortel ziet daarvan in de kerkgeschiedenis steeds scherper de ijzeren konsekwenties. Na een korte periode van schuldbesef na W.O.II,  keerde men terug tot het oude stramien, maar dan in een nieuw, een politiek jasje: anti-judaisme werd anti-zionisme.
In een kerk die al heel vroeg de God van Israël dacht te kunnen losmaken van zijn volk (zie het apostolicum) en Hem daarna onder leiding van heidenchristelijke leidslieden als een speciaal soort substantie of ousia meende te kunnen benoemen (Nicea), zodat ook het mysterie van Jezus zou zijn op te lossen met een theorie over twee naturen (Chalcedon) – voor zo’n kerk is zelfkritiek na de IP-nota kennelijk niet meer mogelijk.

GESPREKSONDERWERPEN VAN DE GEMISTE DIALOOG
De protestantse Raad voor de verhouding kerk-Israël heeft bij herhaling geweigerd om een gesprek te hebben met de werkgroep Vanuit Jeruzalem over hun verschil in visie. Die weigering is uiteraard onchristelijk en zou ook kunnen duiden op  zwakte van de standpunten bij de Raad, die alle zelfstandigheid heeft verloren bij reorganisaties in het verleden, waardoor ook wijlen dr Vreekamp destijds het veld moest ruimen. 
De standpunten zijn helder.
Aan de ene kant de onopgeefbare verbondenheid uit de kerkorde.
Lijnrecht daar tegenover Sabeel en de Vrienden van Sabeel, die bij monde van dr Henri Veldhuis te kennen gegeven hebben van deze verbondenheid af te willen. Hun alternatief was eventueel: ook de Palestijnen in de kerkorde (sic!).
Daar tussenin ligt dan de IPnota, als de illustratie van de spagaathouding waarin de PKN is terecht gekomen. Zij is te vergelijken met een trouwacte voor een mésalliance. 

Omdat gesprek geweigerd wordt publiceren wij nu onze bezwaren tegen de spagaathouding van de PKN op onze site. 
De IP-nota lijkt de noodsprong van een kerk die al voor een groot deel verstrikt is geraakt in de netten van de Palestijnse bevrijdingstheologie. Zij houdt nog een achterhoede-gevecht, lijkt het, voor de onopgeefbare verbondenheid, en tegelijk zet de nota de deur open voor haar bestrijders.
In dit verband bevelen wij graag het boek aan van Peter Siebelt, Modus Operandi, dat de duistere ontwikkelingen aan het licht brengt die schuil gaan achter de kerkelijke coulissen en tot in het ministerie van buitenlandse zaken doorwerken.  

Op de website van de PKN treffen wij tegenwoordig “dossiers Israël-Palestina” aan.
1.Laten we bij deze titel beginnen.
Het is ons bekend dat de Palestijnen Arabieren zijn. Dat staat ook te lezen in hun eigen basic law uit 2003, artikel 1: dat zij Arabieren zijn. Het is Arafat die het Palestijnse volk heeft uitgevonden. Een Palestijnse staat is er nog nooit geweest en is er ook nu niet. Conclusie moet zijn dat de opstellers van deze dossiers afkomstig zijn uit de kringen van Sabeel  èn dat deze vrienden bezig zijn met kerkelijk manipuleren door middel van geschiedvervalsing en politieke indoctrinatie.
We zullen in wat volgt uitgaan van het kunstmatige volk van de Palestijnen, omdat dat makkelijker praat.
2.Belangrijkste punt voor de geweigerde dialoog is echter dat velen mogelijk echt niet begrijpen dat onze band met Israël van een volstrekt andere orde is dan die met medechristenen all over the world.  Maar wie nog on-geindoctrineerd kan kijken en niet bang is voor zijn positie, moet toch dat levensgrote verschil zien: Israël behoort absoluut niet tot de christelijke gemeenschap. Zo simpel is dat inderdaad. En dus gaan er dan ook geen diaconale gelden gaan naar de Israëlische regering.  
Al mogen uiteraard ook de armen in Israël geholpen worden - de verhouding tot en de verbondenheid met Israël hebben echter hun wortels  niet in de diakonie.
Genoemde verbondenheid is geestelijk en historisch van aard en vindt zijn grond in het Joodse geloof van Jezus en zij wortelt in de geschiedenis van zijn kruis en opstanding in Israël. Met andere woorden: deze verbondenheid is uniek. Met geen enkel ander volk heeft de kerk  deze band.
Het ‘dossier’ spreekt van gelijkwaardige roepingen. Op grond van voorgaande redenen is te zien dat dan appels en peren worden opgeteld. De kerk heeft zeer zeker een diaconale roeping, maar de onopgeefbare verbondenheid met Israël staat voor iets anders, zoals te lezen in de kerkorde. Zij draagt de christelijke oecumene.
3.Wat gebeurt er nu in de plannen van Sabeel? Daar wordt de uniciteit van deze grondleggende verbondenheid ontkend. In de genoemde dossiers worden de volkeren genivelleerd en Israël moet in die eenheidsworst worden geperst. Met behulp van de diakonale verhoudingen in de christelijke oecumene.
4. Te vrezen valt dat er in dit verschilpunt tussen Vanuit Jeruzalem en de IPnota nog een adder onder het gras schuifelt. Laten we het maar duidelijk stellen: Amalek heeft baat bij deze Sabeel-theologie. Wie in de kerk het christelijk antizionisme aanhangt juicht deze ontwikkelingen toe. 
In de kerkgeschiedenis hebben altijd Jodenhaters rondgelopen, te beginnen bij Marcion. En de duivel is dol op kansels en theologie. Eén ding wil hij niet, en voor alles voorkomen: dat de verbondenheid met Israël doorzet in heldere gestalte.
5. Ten bewijze noemen wij de weigering van de PKN om bij de Israëlische ambassade haar verontwaardiging uit te spreken over de overduidelijk-antisemitische incidenten. Weigering ondanks de heilige belofte in de kerkorde. Waar de opperrabbijn spreekt van antisemitisme wil het moderamen van de PKN afwachten wat de wereldlijke rechter ervan vindt…. Als in de kerk, in de christelijke gemeente, het oordeel moet worden bepaald door de wereldlijke rechter zegt Paulus in de brief aan Korinthe: dan is de zaak voor u geheel verloren.
6. ‘Bruggen bouwen’ klinkt mooi, maar welke oevers worden verbonden? De transparantie van Kerk in Actie is compleet zoek als er gesproken wordt van partners die KiA zelf uitkiest… Ook op dit punt verwijzen wij naar het boek van Peter Siebelt, die wel wat partners van KiA weet aan te wijzen waar we niet zo blij mee zijn.
 
De naam van de spin in het web van de talrijke anti-Israël organisaties is: Legio.
 
Deze leugengeest werkt met lege begrippen. ‘Samen op Weg’ was er destijds ook zo-een. Op de vraag waarheen?  kwam geen antwoord.  ‘Verbinding’: met wie en wat? ‘Bevrijding’ – waarvan eigenlijk? De bevrijdingstheologie wil bevrijding van de onopgeefbare verbondenheid.
We zijn zo onnozel geworden dat wij het wel geloven als het maar mooi en vroom klinkt. We verliezen ons kritisch vermogen door gebrek aan bijbelkennis.

Het verwijt van ongenuanceerdheid dat de werkgroep nogal eens wordt toegevoegd krijgt hierdoor een boemerangeffect: de genoemde kerkelijke container-begrippen blijven namelijk leeg, en kunnen daarom de geverbaliseerde ongenuanceerdheid zelve worden genoemd. 
Een en ander doet denken aan het verhaal van Jezus over de man van wie zeven boze geesten waren uitgedreven. En toen?

Laren, … januari 2018

“CONTACT” met het moderamen van de PKN.

De landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem  heeft eind 2017 contact opgenomen met het moderamen van de PKN over drie zaken die de belijdenis in de kerkorde raken wat betreft de onopgeefbare verbondenheid met Israël.

Dat was ten eerste de antisemitische uitspraak van een gemeenteraadslid in Den Haag. In het NIW  (blad van de Joodse gemeenschap in Nederland) en door het Cidi was opgeroepen tot protest, oproep van onder andere de opperrabbijn Jacobs (één van onze adviseurs).                 

Omdat de werkgroep geen beweging waarnam van de zijde van de PKN heeft onze werkgroep de kerk opgeroepen nu echt haar mond open te doen in overeenstemming met haar belijden in de kerkorde, om gestalte te geven aan haar verbondenheid met Israël en te protesteren tegen elke vorm van anti-semitisme.   De PKN wilde eerst een uitspraak van de wereldlijke rechter om te horen of er wel sprake was van anti-semitisme.                           

In de tweede plaats heeft de werkgroep op 21 november 2017 dringend verzocht om het loslaten van alle contacten met de vrienden van Sabeel en de Palestijnse bevrijdingstheologie, die de onopgeefbare verbondenheid willen opgeven. Dit verzoek is helder met redenen omkleed. Hierop heeft het moderamen niet geantwoord.

Ten derde heeft de werkgroep gevraagd of de PKN Israël wil feliciteren bij de Israëlische ambassade in Den Haag, met het feit dat Amerika openlijk Jeruzalem erkent als de hoofdstad van Israël, en van plan is uitvoering te geven aan de reeds lang geleden al door drie vorige presidenten beloofde terugplaatsing van de Amerikaanse ambassade in Tel Aviv naar Jeruzalem.

G.A. van der Spek-Begemann

Op 8 januari 2018 ontving de werkgroep een reactie via het hoofd communicatie van de PKN op ons eerdere schrijven, een reactie die de werkgroep beneden peil acht. Tekst als volgt:

L.S.,                                                                                                    

Het Moderamen verzocht mij te reageren op uw schrijven d.d. 21 november 2017 inzake de open brief van Kairos Sabeel d.d. 9 november 2017.

In reactie op uw schrijven verwijst het Moderamen van de Protestantse Kerk naar het dossier Israël-Palestina op de website van de Protestantse Kerk (https://www.protestantsekerk.nl/actueel/dossiers/israel-en-palestina/israel-palestina). Daar wordt het perspectief van de Protestantse Kerk het beste in verwoord. Ad hoc en/of via de media reageren op alle actualiteit, oproepen, open brieven, manifesto's, etc. wordt zinvol noch constructief geacht.

Dank, groet,

Rian Binnendijk
Hoofd Communicatie & Fondsenwerving
Mobiel: +31 610 987 583                                                                        www.protestantsekerk.nl
www.kerkinactie.nl

De werkgroep heeft het volgende geantwoord:                                                                                                              

Laren, 9 januari 2018

Beste Rian,

Wil alsjeblieft doorgeven aan het moderamen dat reageren op “alle” actualiteit door ons natuurlijk evenmin zinvol wordt geacht.

Dat werd dan ook absoluut niet door ons  gevraagd!!

Ons laatste schrijven betrof JERUZALEM.  Het betreft een stad over de verwoesting waarvan Jezus weende.  De unieke stad, die weer geheeld is sinds 1967.

Ook wil je wel doorgeven dat het dossier, waarnaar door het moderamen wordt verwezen helemaal niets te maken heeft met ons verzoek, want Trump bestond als president nog niet eens.

Echt te gek die verwijzing.

Israël is blij, de kerk wil niet feliciteren - dat hebben we nu genoteerd, zoals we ook genoteerd hebben dat het moderamen de wereldlijke rechter prefereert boven het oordeel van de opperrabbijn als het gaat om antisemitisme. Bovendien hebben wij genoteerd dat onze eerdere open brief van november 2017 niet is beantwoord.

Je begrijpt dat het antwoord van het moderamen dat ons via jou bereikte voor de werkgroep buitengewoon onbevredigend is en wij zijn ons aan het beraden hoe wij hieraan ruchtbaarheid gaan geven. Tenzij wij nog een waardig antwoord deze week ontvangen; het huidige is eigenlijk beledigend.

Namens de werkgroep graag deze mail gewoon doorsturen. Dank Rian.

Mhg, Trudie van der Spek.

(woordvoerder van de werkgroep)

13-12-2017

Geacht moderamen,   

Het wereldschokkende goede nieuws van de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël, door de machtigste staat ter wereld, roept bij haar vijanden uiteraard woedende reacties op.

Helaas dringen Palestijnse christenen er bij de kerk op aan om die erkenning niet te ratificeren door er protest tegen aan te tekenen.                                                  

De kerkorde van de PKN belijdt echter onze onopgeefbare verbondenheid met Israël. Wij hebben u 22 november jl. per open  brief (ook gepubliceerd op onze site) geattendeerd op een aantal misvattingen van de Palestijnse bevrijdingstheologie en gevraagd om uw reactie voor het eind van het jaar. Wij hopen dat u blij bent met de eindelijke gerechtigheid die aan de stad van Gods volk is geworden, door nu Donald Trump, die, net als destijds Theodor Herzl en net als ooit Cyrus de Pers, eenvoudig in dienst is genomen door de Eeuwige ten behoeve van zijn volk.                             

Wij hopen dat u snel zult reageren in deze zware tijd, die helaas de tijd genoemd moet worden van een beangstigende wedergeboorte van de Jodenhaat, die zich alom manifesteert ten opzichte van de staat van het Joodse volk, in het Midden -Oosten en daarbuiten, ook in ons land.

Een felicitatie, te adresseren aan de ambassade van Israël te Den Haag, lijkt ons als passende reactie dringend gewenst. Om klip en klaar gestalte te geven aan die onopgeefbare verbondenheid, om blij te zijn met de blijden, in casu het volk waaraan de kerk haar bestaan dankt.

“Het heil is uit de Joden”, zalig kerstfeest!

met vriendelijke groet namens de werkgroep,

drs A. Bijloo, voorzitter,

mw G.A. van der Spek-Begemann, woordvoerder

20-11-2017

Geacht moderamen,                                                                                                       

Wij hebben de open brief gelezen van de Vrienden van Sabeel en we voelen ons gedrongen om u ernstig te wijzen op de ondermijnende krachten van de Palestijnse bevrijdingstheologie die zij uitdragen. Ondermijnend voor onze belijdenis in de Kerkorde aangaande de unieke onopgeefbare verbondenheid met Israël.   

Door Jezus zijn wij christenen wereldwijd geestelijk en historisch voor eens en voor altijd verbonden met dit volk alleen. Jezus was geen Romein, dat weten we,  en ook geen Palestijn, zoals Arafat beweerde, maar een Jood. Een gelovige Jood, besneden, en opgevoed in de Torah. En wij noemen ons: zijn volgelingen.

Hiervan uitgaande willen wij voor u hieronder enkele  standpunten weerleggen die door de Vrienden van Sabeel worden uitgedragen, evenals hun interpretatie van enkele uitspraken van Paulus.

Wij mogen vurig hopen dat u vanuit ons gemeenschappelijk christelijk geloof deze theologie zult onderkennen als anti-bijbels en dus ketters. Dat u met kracht deze ontsporing zult gaan afwijzen en u zich genoodzaakt voelt de steun aan Sabeel te stoppen.

We geven hier een weerlegging puntsgewijs:                                                                               

1. De vrienden van Sabeel (VvS)  zijn ervan overtuigd dat God geen verbond heeft met zoiets aards als een etnische gemeenschap. We zouden Israël moeten opvatten als een geloofsgemeenschap. Er zijn er die zo ver gaan dat zij menen te kunnen aantonen dat Israël zelfs helemaal geen volk is, maar een samenraapsel van allerlei volken. Er zouden allerlei elementen  zijn toegevoegd en als voorbeeld wordt o.a. de Moabitische Ruth genoemd. Twee weerwoorden:  met gewone logica moet je dan toch zeggen dat Ruth, toegevoegd, is toegevoegd aan een ander volk dat het hare niet was, en dus aan een volk.  Het volk van Naomi, dat zij in haar geloof ook haar eigen volk gaat noemen.  En de God van dit volk haar God. En verder is het bijbels getuigenis helder: Abraham Izak en Jakob zijn de aartsvaders, Sara , Rebecca, Lea en Rachel de aartsmoeders en er zijn twaalf stammen uit voortgekomen.  Het verbond is gesloten met de nakomelingen, met als teken de besnijdenis van alle jongens.
2. Dat in 1948 dit volk weer terug is in het beloofde land, na een paar duizend jaar, mag in de “christelijke” optiek van de VvS geen Godswonder heten, terwijl de grote en antisemitische historicus Toynbee spreekt van een historisch wonder. Ons christelijke geloof zou dit niet mogen omarmen, want:  Israël is een staat als alle andere staten. Natuurlijk, en een Jood is een mens als alle andere mensen. Wat anders? Geen volk van engelen,  geen land van engelen en geen engelenstaat - dat is ieder duidelijk “in deze wereldtijd”.
3. Dat de staat niet los te maken valt van land en volk blijkt uit het Joodse zelf-verstaan, maar de VvS menen dat niettemin het volk door de kerk ethisch moet worden gemeten en dan voor die rechterstoel door de mand vallen. Zij menen dat de kerk met de Torah in de hand Israël moet oordelen en komen dan tot veroordeling. Daarover heeft Jezus iets te zeggen…
4. Na Jezus zou alle etniciteit zijn gelijk geschakeld. En Paulus zou daarvan de prediker zijn. Dat wordt dan universalisering van het heil genoemd. We herinneren ons zijn uitspraak dat ieder “moet blijven in de staat waarin hij geroepen is” en in Handelingen 15 verzet hij zich heftig tegen de besnijdenis van bekeerde heidenen. Timoteus wordt daarentegen door Paulus eigenhandig besneden vanwege diens Joodse moeder. En in de brief aan de gemeente in Rome hamert hij erop, in refrein, ”eerst de Jood”. Dat blijft zo, ook na Jezus. Alleen de kerk die dit erkent en respecteert, zoals de Syro-phoenicische vrouw dat deed, wordt het heil deelachtig.  Het is voor alle volken bedoeld, maar via en vanuit Jeruzalem en niet anders. Ook straks in de tijd van de messiaanse vrede die de profeten hebben voorzegd: Jeruzalem blijft het centrum.
5. De kerk heeft een christelijk-oecumenische band met alle christenen uit alle volken. De christelijke kerk is niet verbonden met volken; zij is geen politiek lichaam. Het Vaticaan ten spijt. Zij is slechts verbonden met één volk om heel speciale redenen: met Israël, en dan in haar drie aspecten van volk, land en staat.
6. De christelijke oecumene betreft niet speciaal de Palestijnse christenen maar alle christenen; laten vooral de vele vervolgde christenen in vele landen extra steun mogen krijgen.

Geacht moderamen, we kunnen nog wel lang doorgaan, maar deze punten zijn ruim voldoende om u ervan te vergewissen dat de Palestijnse bevrijdingstheologie die deze bijbelse gegevenheden ontkent, die de Bijbel selectief gebruikt en het liefst Israël zou schrappen uit onze Kerkorde – dat deze theologie een antizionistische ideologie moet heten. Het virus van de Jodenhaat is gemuteerd (Jonathan Sacks) sinds de staat Israël bestaat. We hebben te maken met een politieke mutatie van hetzelfde. Hoed u derhalve voor christelijk antizionisme! In dit verband wijzen wij ook op de relatie VvS en UNESCO. Zeer recent (3 nov.) is een motie met ruime meerderheid door de Nederlandse regering aangenomen om actief stelling te nemen tegen het anti-Israëlsentiment bij VN-organisaties.

Betreffend de voorzitter van de VvS, de heer Kees Blok: hij meent ‘een alternatief te bieden tegen de theologie van christenzionisten’ en veroorlooft zich daarbij zelfs antisemitische uitspraken. Wij hopen dat u niet reeds in zijn valkuil bent gestapt. Op de website van de PKN worden namelijk twee vormen van verbondenheid genoemd - met Israël en met christenen in het Midden-Oosten/ inclusief Palestijnse christenen.                                                              

Wij vragen ons wel af waar deze vreemde toevoeging (cursivering VuJ) vandaan komt. Gaarne opheldering.

De landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem zal in 2018 een brochure doen verschijnen over het christelijk antizionisme van Sabeel. Deze open brief publiceren wij ook op onze website, www.werkgroep-vanuitjeruzalem.123website.nl.

Graag vernemen wij nog dit jaar uw reactie.

In de hoop op uw toegenegen oor,

met christelijke groet,

namens de landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem,

drs A. Bijloo, voorzitter

G.A. van der Spek-Begemann, vice-voorzitter

10-11-2017

Geachte Raad,

Naar aanleiding van de landelijke kerk en Israëldag  op 23 oktober jl moet ons iets van het hart.

De landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem  werkt aan verbetering van de relatie kerk-Israël en in die zin zouden we goed kunnen samenwerken. Hoe komt het dan toch dat wij daarin keer op keer worden teleurgesteld?

Al jaren lang, maar die geschiedenis gaan we niet oprakelen. Wel willen we u voorhouden wat gisteren op dit punt gebeurde, in de hoop dat u gaat inzien wat er mis is.

Aan de heer Barnhoorn was gevraagd of onze publicatie (oktober 2017) over de Reformatie op uw boekentafel kon liggen en er kwam geen antwoord. Dus leek dat vanzelfsprekend goed.

Er werd een stapeltje neergelegd maar even later was het verdwenen!! De heer Barnhoorn “legde uit” dat het toch niet mocht, want er lagen boekjes van uw snit (“eigen boekjes”) en het boek van Ronit Palache. De boekjes belandden toen op het tafeltje van onze vertegenwoordiging, en de heer Barnhoorn (waarschijnlijk) blijkt even later weer in actie gekomen: hij heeft het stapeltje omgedraaid!

Hier is maar één conclusie mogelijk: u wilt niet samenwerken.

Dat lijkt ons een zeer kwalijke zaak in een kerk die zegt onopgeefbaar verbonden te zijn met Israël - waar ook uw sprekers de mond vol van hadden.

Te vrezen valt echter dat in uw kring sprake is van christelijk anti-zionisme, opvolger van het aloude kerkelijk anti-judaisme dat inherent is aan het zgn DNA van de kerk, het “DNA” dat van den beginne (zie onze vorige publicatie, “besproken” in uw blad) geen vrucht is van de edele olijf, maar duidelijk een product van de wilde.

Dat de heer Giethoorn melding maakte van het feit dat reeds het apostolicum Israël heeft losgelaten rekenen wij tot een vrucht van ons vorige boekje.  

We vernemen graag nog dit jaar uw reactie.

met vriendelijke groet,

namens de landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem 

drs A. Bijloo, voorzitter

mw G.A. van der Spek-Begemann, vice-voorzitter en woordvoerder

Wij schrijven en publiceren deze brief naar aanleiding van de mailing van Kairos Sabeel Nederland over hun inspiratiedag op zaterdag 23 september 2017 in Amersfoort. De brief is ook direct naar onderstaande mensen gestuurd.

Aan de theologen Willemien Keuning, Johan van den Berg, Jan den Hertog, Harmen Jansen, Rien Wattel

Geachte theologen,

Graag gaan we in op uw uitnodiging om u te laten weten dat wij deze mailing niet op prijs stellen. Op onze website treft u onze reactie aan op de publicatie van Walter Brueggemann - dan snapt u waarom.

Het moet ons van het hart dat wij niet begrijpen dat theologen, van wie men mag aannemen dat ze de Bijbel op z’n minst als tekstboek respecteren, zo beschamend weinig vertrouwen hebben in de God van Israël die zijn woorden daaraan heeft toevertrouwd middels zijn profeten.

Sabeelvrienden wringen zich in allerlei bochten om maar niet zijn woorden te hoeven geloven – omdat die niet in de ideologie passen. De ideologie hebben zij lief boven de Bijbel.

Nu de blinde vlek voor Jezus in de synagoge aan het verbleken is, wordt de blinde vlek van de kerk voor Israël steeds zwarter.

De activiteiten van Sabeel halen de vloek van Genesis 12 over zich en ook over de onschuldige Palestijnen.

Wie Israël goed doet, en dat betekent op zijn minst erkent, zal gezegend worden – dat geldt ook voor de Palestijnen.

Wij wensen u het allerbeste.

Namens de werkgroep Vanuit Jeruzalem,

Aad Bijloo vz

Op deze open brief kwam een reactie, geschreven door ds. Johan vd Berg, vaak zich noemend Jominee:

Lieve broeder Bijloo en overige leden van de werkgroep Vanuit Jeruzalem.

Dank voor uw reactie op de mailing, zelfs al is die nogal veroordelend. Het moet me van het hart dat uit die reactie blijkt dat jullie van de standpunten van Sabeel weinig hebben begrepen.

Sabeel, en ook wij vanuit Kairos-Sabeel Nederland erkennen het bestaansrecht van de staat Israël ten volle. Wie iets anders over ons beweert, verkondigt leugens.

De belofte uit Gen. 12 is gericht aan Abram en Paulus legt in Gal. 3 heel mooi uit hoe dat zit. Ik heb in elk geval zoveel vertrouwen in de God van Abraham, Izaäk en Jakob dat ik mij ertoe zet om mij in alle dingen, ook waar het de staat Israël en de Palestijnen betreft, te houden aan wat Hij ons mensen in Micha 6:8 heeft geboden: recht te doen, getrouwheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met Hem. Mijn steun voor Sabeel vloeit daar direct uit voort. Het doet mij goed dat jullie mij daarin het allerbeste toewensen.

Met opgewekte broedergroet,

Johan van den Berg VDM

Na onze dupliek (hieronder) hebben wij niets meer vernomen:

Geachte ds van den Berg en overige Sabeel-theologen,

Eigenlijk is het mij reeds lang bekend dat dominees kritiek op de preek altijd al afwimpelden zoals ook u weer doet: “jij hebt er niets van begrepen”.  (De goeden niet te na gesproken natuurlijk.)  

De bevrijdingstheologie neemt het blind op voor de maatschappelijke en/of politieke en/of militaire underdog (in casu de Palestijnen), ook als die underdog de staat Israël niet erkent en zelfs als die Jodenmoordenaars kweekt (zie die schoolboekjes en de zomerkampen, tv-kinderprogramma’s), aanmoedigt, en rijk beloont. Dat is de underdog die u steunt.

Ik zeg op mijn beurt niet dat u er niets van begrijpt – dat geloof ik namelijk helemaal niet.

Wel voel ik me verplicht om u te zeggen dat Paulus het in Galaten 3 helemaal niet heeft over Genesis 12. Soms lezen niet-dominees kennelijk beter dan dominees.

De zich noemende Palestijnse  bevrijdingstheologie is een typisch voorbeeld van een theologisch- fundamentalistische kokervisie.  Met een inktzwarte blinde vlek voor Gods Woord over Israël tot gevolg. Ten detrimente van niet alleen Israël, maar ook van de kerk en ook van de Palestijnen.

Ik wens u het allerbeste: dwz dat u alle dogma’s laat varen en eerlijk de Bijbel gaat lezen zonder daar hele stukken uit te knippen, of selectief te kapen voor een ideologie.

Namens de landelijke werkgroep VuJ,

drs A. Bijloo, voorzitter

‘s- Graveland, 26 mei 2016

onderwerp: een stap verder - in welke richting?

Geachte leden van het moderamen,

Nu de nota Kerk2025 – Een stap verder door de synode is aanvaard, zal de kerkorde de komende tijd aanzienlijk gewijzigd worden. Beoogd wordt vrijheid in werkwijze voor plaatselijke gemeenten, een eenvoudige kerkinrichting op alle niveaus, en transparantie tot op de kern van kerk-zijn. In de ordinanties zullen daartoe ‘algemeen geldende kaderbepalingen’ worden opgenomen, “thema’s die gaan over de ‘basics’ van kerk-zijn en de DNA-structuur van de kerk”, aldus de nota.

De voorafgaande nota Kerk2025 – Waar een Woord is, is een weg van november 2015 heeft in een bijlage het DNA van de Protestantse Kerk omschreven. En wij hebben met dankbaarheid gelezen dat de blijvende verkiezing van Israël wezenlijk is voor de kerk.

Als landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem ervaren wij echter geen transparantie inzake diverse  voorgenomen wijzigingen, maar voelen wij ongerustheid over de zaak die ons ook in het belang van de kerk ter harte gaat: de onopgeefbare verbondenheid met Israël. Dat is de reden voor deze open brief.

In dit kairos binnen de PKN doet zich de unieke gelegenheid voor om een stap verder dan ooit de heiden-christelijke hoogmoed ten opzichte van Israël terug te dringen en kunnen wij laten blijken als gelovigen uit de heidenen onze plaats te kennen. “Wees niet hooggevoelende, maar vrees,” schrijft Paulus in Romeinen 11. Een nieuwe kerkorde kán het bewijs worden dat de kerk zich deze ernstige waarschuwing aantrekt. Dat zou ten opzichte van het verleden een stap verder in de goede richting, een stap voorwaarts, zijn.

Om te voorkomen dat we straks een andere stap gaan zetten, een stap die verder van de Weg afvoert, zien wij als landelijke werkgroep in Ordinantie 1, die in artikel 2 handelt over het gesprek met Israël, te zijner tijd graag de visie opgenomen dat de blijvende eigen plaats van Israël in Gods heilsplan wezenlijk is voor de kerk. De oproep tot heiliging van de Naam behoort tot ons DNA: samen met Israël, en biddend in Jezus’ naam. De visie om juist in het belijden van onze christelijke identiteit blijvend uitdrukking te geven aan de onopgeefbare verbondenheid met Gods eigen volk en te delen in de verwachting van het Koninkrijk van God (KO I-1,7).

Als bijdrage aan het voortgaande gesprek herinneren wij u verder nog graag aan onze inzending vanwege de door u gehouden enquête: ons artikel Kerkverval. In de bijlage van deze brief treft u de bespreking aan van het voorwoord van de eerste nota Kerk2025; beide stukken zijn ook op onze website te vinden.

Graag zien wij uw reactie tegemoet.

met verschuldigde hoogachting en vriendelijke groet,

namens de landelijke werkgroep ‘Vanuit Jeruzalem’,

mw G.A. van der Spek-Begemann (voorzitter) en ds L.W. van der Sluijs

CC naar de scriba's van de PKN-classes, Trouw, RD, ND, De Nieuwe Koers, Visie, Israël Aktueel, Kerk en Israel Onderweg, NIW, Waarnet, de Appelgroep Kerk en Israel, de GB, de Confessionele Vereniging, het EWV, dr R. de Reuver (per 1 juni scriba synode PKN), Andries Knevel, KRI

begeleidende tekst bij CC:

Lectoribus salutem,

bij deze ontvangt u in de bijlage een open brief van de landelijke werkgroep Vanuit Jeruzalem, gericht aan het moderamen van de PKN over op handen zijnde veranderingen binnen de kerkstructuur die mogelijk de kerkelijke verbondenheid met Israël kunnen schaden.

De benoeming van dr R. de Reuver als nieuwe scriba maakt ons daarbij niet minder ongerust, omdat hij in zijn toespraak openlijk bewondering uitspreekt voor Desmond Tutu - die Israël een apartheidsstaat heeft genoemd en die een voorstander is van de anti-semitische BDScampagne.

http://www.parool.nl/binnenland/desmond-tutu-abp-moet-weg-uit-israel~a3728468/

http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/1957644.stm

Graag doen wij een beroep op uw waakzaamheid en daarom vragen wij uwerzijds de nodige aandacht voor onze brief.