Op 30 augustus 2020 is van ons heen gegaan ing Henk de Koning.

Hij mocht de leeftijd van 89 jaar bereiken.

Gemotiveerd door zijn liefde voor Israël en zijn gevoel voor rechtvaardigheid behoorde hij tot de oprichters van de stichting Vanuit Jeruzalem (15 april 1993), die later werd omgezet in onze werkgroep. Tien jaar geleden heeft hij die achter zich gelaten om leeftijdsredenen. Maar zijn activiteit bleef niet beperkt tot de stichting.

Daarbuiten heeft hij bij voorbeeld een taaie strijd gevoerd tegen de stichting die via hotelkamers bijbels verspreidde zonder OT.

In de kerk bleef hij steeds alert en actief, en tot op het laatst in de Oranjekerk Hilligersberg, in Rotterdam, op zijn post in de commissie K en I waar hij niet moe werd elke kerkelijke verdachtmaking van Israël te ontmaskeren. Weer een lege plek in ons wereldje.

Zijn nagedachtenis zij tot zegen.

Na een ernstige ziekte is op 29 maart 2017 van ons heen gegaan ds G. Hette Abma.

Wij willen hem hier gedenken als één van de mede-oprichters van onze werkgroep. Nu bijna 30 jaar geleden was de stichting Vanuit Jeruzalem opgericht, en onder leiding van Hette Abma is deze stichting wegens vergrijzing 17 jaar geleden omgezet in een werkgroep met dezelfde naam.  

In de loop der jaren is veel gedaan, maar toen deze website werd opgesteld was hij geen lid meer. In 2014 koos hij er namelijk voor een bezinningsgroep op te zetten met jonge predikanten, en aldus geschiedde.

In mei 2016 heeft hij in ons leerhuis voor gemeenteleden nog een lezing gehouden. Voor onze werkgroep was dit helaas het laatste contact met hem. Persoonlijke contacten zijn altijd gebleven.

Wij verliezen in hem een zeer gewaardeerde medestander in de strijd tegen christelijk anti-zionisme binnen de PKN.

Zijn nagedachtenis zij tot zegen.

Dr Willem Samuel Duvekot, emeritus predikant van de Protestantse Kerk in Nederland, is woensdag 24 februari 2016 overleden.

Echtgenoot van Ruth Burkhalter, overleden  in 1994 en Cora Rijksen, overleden in 2013.

De dienst ter nagedachtenis en vertroosting werd maandag 29 februari jl. gehouden in de kerk te Oud-Zuilen.

Op 5 maart 1931 geboren in Goes. Hij studeerde theologie aan de Universiteit van Amsterdam en in Basel (Zwitserland).

In 1958 werd hij hervormd predikant in Zonnemaire. Daarna stond hij in Brielle (1963) en in Oud-Zuilen (Utrecht) vanaf 1978.

Met emeritaat ging hij in 1996.

In 1972 promoveerde hij op een proefschrift met de titel ‘Heeft Jezus Zichzelf voor de Messias gehouden?’  Hij was redactiesecretaris van “Ter Herkenning.”

In 1979 kwam het boek ‘Zal Jezus Joden en christenen verenigen?’ uit.

Twee reisdagboeken over Israël zijn van zijn hand: Gestolde pijn (2000) en Heb je dat ook gezien? (2008).

Jarenlang was hij eerst lid van de stichting en later werkgroep Vanuit Jeruzalem en sinds 2008 vriend van de werkgroep.

Als voorzitter destijds heeft hij commentaar gegeven bij de tekst van de IPA (het Israël-Palestijns-Arabisch conflict) nota in 2007.

‘Hoe kun je nog mens zijn, als je de Joden wederom in de steek laat?’

De kerk die de onopgeefbare verbondenheid met Israël niet waardeert als uitgaande boven alle andere mogelijke relaties, miskent de uniciteit van haar historische en geestelijke band met Israël en verloochent daarmee haar oorsprong.

Wij gedenken onze vriend in dankbaarheid, die als persoon de warmte uitstraalde die overtuigde.

Zijn nagedachtenis zij tot zegen.

-------------------------------------------------------------------------------------------

Simon aan 'zijn' Provenierssingel in Rotterdam

Op 15 november 2014 is overleden ds Simon den Blaauwen. Hij heeft de hoge leeftijd van 90 jaar mogen bereiken.

Vanaf het begin van de werkgroep was hij erbij, eerst als lid van het comité van aanbeveling van de oorspronkelijke stichting, en later als zeer actief lid van de werkgroep. Dat is hij tot het eind gebleven, ondanks het feit dat hij niet meer kon zien. Dank zij zijn echtgenote, die hem dagelijks uren lang voorlas wat hij weten en horen wilde, bleef hij op de hoogte van wat er speelde in de kerk en hield hij zijn literatuur bij.                                                                                                                Met zijn scherpe kritische geest was hij ons vaak voor, en op zijn aanwijzingen zijn heel wat acties ondernomen en brieven uitgegaan. Op elke vergadering legde hij een stapel huiswerk voor ons neer: wat we zouden moeten lezen en waarop we moesten reageren. Zijn grootste karwei in de werkgroep was toch wel zijn uitgebreide kritische en heldere commentaar op de IP-nota van 2003 dat aan de toenmalige synodeleden is toegestuurd.

Als wijze nestor heeft hij een erg lege plaats achter gelaten. Wij gedenken hem hier in grote dankbaarheid en met diep respect, en hebben hem postuum benoemd tot erelid.

Zijn nagedachtenis zij tot zegen.

We hebben twee hem zeer typerende brieven opgenomen onder Artikelen